Korzystasz z sakramentów, ale nadal ci czegoś brakuje?
Pan Bóg jest ci daleki?

Może są jakieś przeszkody, by było inaczej?

Katechizm mówi o czymś takim jak kary doczesne. Co z nimi zrobić?

Mamy rewelacyjne rozwiązanie!!! – Odpust parafialny!

Możesz go uzyskać już 15.08.2021 r. w naszym kościele parafialnym.

Serdecznie zapraszamy na sumę odpustową na godzinę 11.30 oraz na nieszpory odpustowe połączone ze święceniem pojazdów na godz. 15.00.

Sumie odpustowej będzie przewodniczył i kazanie wygłosi Ks. Tomasz Wieczorek – wikary parafii św. Anny w Zabrzu.

Tegoroczna suma odpustowa będzie jednocześnie mszą św. dziękczynną za 4 lata posługi wikariuszowskiej w naszej parafii ks. Krzysztofa Plewnia.
Dekretem Ks. Biskupa gliwickiego Ks. Wikariusz Krzysztof Plewnia zostaje przeniesiony do Parafii WNMP w Bytomiu. Na jego miejsce zostaje posłany Ks. Artur Sznajder z tamtejszej Parafii.

ZAPRASZAMY !!!

Co to jest Odpust?
Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy już odpuszczone. Każdy grzech pociąga za sobą karę. W sakramencie Pokuty Bóg odpuszcza nam winę, pozostaje jednak kara za skutki wywołane naszymi grzechami. Darowaniem takiej kary nazywamy Odpustem.
Odpusty mogą być zupełne – zyskujemy wtedy darowanie całej kary, albo cząstkowe – darowana nam jest część kary. Gdyby człowiek zmarł po uzyskaniu odpustu zupełnego pójdzie prosto do Nieba, gdyby zmarł po uzyskaniu odpustu cząstkowego pozostanie w czyśćcu krócej.
Kary za grzech
Aby zrozumieć tę naukę i praktykę Kościoła, trzeba zobaczyć, że grzech ma podwójny skutek. Grzech ciężki pozbawia nas komunii z Bogiem, a przez to zamyka nam dostęp do życia wiecznego, którego pozbawienie nazywa się „karą wieczną” za grzech. Każdy grzech, nawet powszedni, powoduje ponadto nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia, albo na ziemi, albo po śmierci, w stanie nazywanym czyśćcem. Takie oczyszczenie uwalnia od tego, co nazywamy „karą doczesną” za grzech. Obydwie kary nie mogą być traktowane jako rodzaj zemsty, którą Bóg stosuje od zewnątrz, ponieważ wypływają one jakby z samej natury grzechu. Nawrócenie, które pochodzi z żarliwej miłości, może doprowadzić do całkowitego oczyszczenia grzesznika, tak że nie pozostaje już żadna kara
do odpokutowania (KKK 1472)
Przebaczenie grzechu i przywrócenie komunii z Bogiem pociągają za sobą odpuszczenie wiecznej kary za grzech. Pozostają jednak kary doczesne. Chrześcijanin powinien starać się, znosząc cierpliwie cierpienia i różnego rodzaju próby, a w końcu godząc się spokojnie
na śmierć, przyjmować jako łaskę doczesne kary za grzech. Powinien starać się przez dzieła miłosierdzia i miłości, a także przez modlitwę i różne praktyki pokutne uwolnić się całkowicie od „starego człowieka” i „przyoblec człowieka nowego”(KKK 1473)
Pomoc w karach doczesnych
Chrześcijanin, który stara się oczyścić z grzechu i uświęcić się z pomocą łaski Bożej, nie jest pozostawiony sam sobie. „Życie poszczególnych dzieci Bożych łączy się przedziwną więzią
w Chrystusie i przez Chrystusa z życiem wszystkich innych braci chrześcijan
w nadprzyrodzonej jedności Mistycznego Ciała Chrystusa jakby w jednej mistycznej osobie”.(KKK 1474)
W komunii świętych „między wiernymi, czy to uczestnikami niebieskiej ojczyzny, czy
to pokutującymi w czyśćcu za swoje winy, czy to pielgrzymującymi jeszcze na ziemi, istnieje więc trwały węzeł miłości i bogata wymiana wszelkich dóbr”. W tej przedziwnej wymianie świętość jednego przynosi korzyść innym o wiele bardziej niż grzech jednego może szkodzić innym. I tak odwołanie się do komunii świętych pozwala skruszonemu grzesznikowi wcześniej i skuteczniej oczyścić się od kar za grzech.(KKK 1475)
Duchowe dobra płynące z komunii świętych nazywamy także skarbcem Kościoła. „Nie jest
on zbiorem dóbr, gromadzonych przez wieki na kształt materialnych bogactw, lecz nieskończoną i niewyczerpaną wartością, jaką mają u Boga zadośćuczynienia i zasługi Chrystusa Pana, ofiarowane po to, by cała ludzkość została uwolniona od grzechu i doszła
do łączności z Ojcem. Stanowi go sam Chrystus Odkupiciel, w którym są i działają zadośćuczynienia i zasługi płynące z Jego odkupienia”.(KKK 1476)
„Poza tym do tego skarbca należy również rzeczywiście niewyczerpana, niewymierna i zawsze aktualna wartość, jaką mają przed Bogiem modlitwy i dobre uczynki Najświętszej Maryi Panny i wszystkich świętych, którzy idąc śladami Chrystusa, dzięki jego łasce, uświęcili samych siebie i wypełnili posłanie otrzymane od Ojca. W ten sposób, pracując nad własnym zbawieniem, przyczynili się również do zbawienia swoich braci w jedności Mistycznego Ciała”.(KKK 1477)
Odpusty otrzymywane od Boga za pośrednictwem Kościoła
Darowanie kary otrzymuje się za pośrednictwem Kościoła, który mocą udzielonej mu przez Chrystusa władzy związywania i rozwiązywania działa na rzecz chrześcijanina i otwiera mu skarbiec zasług Chrystusa i świętych, by otrzymać od Ojca miłosierdzia darowanie kar doczesnych, jakie należą się za grzechy. W ten sposób Kościół chce nie tylko przyjść z pomocą chrześcijaninowi, lecz także pobudzić go do czynów pobożności, pokuty i miłości.(KKK 1478)
Ponieważ wierni zmarli, poddani oczyszczeniu, także są członkami tej samej komunii świętych, możemy pomóc im, między innymi, uzyskując za nich odpusty, by zostali uwolnieni od kar doczesnych, na które zasłużyli swoimi grzechami.(KKK 1479)
Pięć warunków zyskania odpustu zupełnego
Odpust zupełny może zyskać osoba ochrzczona, będąca w jedności z Kościołem spełniając pięć warunków podanych przez Kościół. Żeby zyskać odpust zupełny muszą być spełnione wszystkie pięć warunków. Kolejność spełnienia tych warunków nie jest ważna. Najważniejsze jest by przez cały ten czas, (dzień) być w stanie łaski uświęcającej.
1. Stan łaski uświęcającej – spowiedź św. sakramentalna; jedna spowiedź wystarczy
dla uzyskania kilku czy nawet kilkunastu odpustów, warunkiem jest by zawsze, za każdym razem być w stanie łaski uświęcającej.
2. Wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu nawet powszedniego. Chodzi tutaj
o samo przywiązanie, o radykalne zerwanie z jakąkolwiek sposobnością, o której wiemy, że może prowadzić nas do grzechu, nawet lekkiego; odrzucenie przywiązania do naszych słabości, złych skłonności, nałogów itp. W tym dniu powinniśmy prosić Pana Boga żeby dał nam siłę aby mogliśmy przezwyciężyć wszystkie te nasze słabości, które mogą nas zniewalać.
3. Komunia św. – warunkiem jest przystąpienie tego dnia do Komunii św.
4. Dzieło odpustowe, czyn odpustowy.
5. Modlitwa w intencjach Ojca św. – jest to modlitwa, która wspiera intencje Ojca św., które nosi w swoim sercu; wystarczy tutaj odmówić modlitwę „Ojcze nasz i Zdrowaś Mario”
lub jakąkolwiek inną modlitwę w tych intencjach.
Odpust możemy ofiarować za siebie lub za dowolną osobę zmarłą, lub też wielu zmarłych, dusze w czyśćcu cierpiące, należy tutaj dokonać wyboru. Nie można ofiarować odpustu
za drugiego człowieka. Nie można jednocześnie ofiarować odpustu zupełnego za siebie
i za zmarłych. Odpust zupełny mogę zyskać tylko raz w ciągu dnia. Odpustów cząstkowych mogę zyskać wiele w ciągu dnia.
Aby nie zmarnować szansy zyskania odpustu przez brak właściwej intencji, dobrze jest taka intencję wzbudzić w sobie na początku dnia np. słowami: „Panie Boże mój pragnę dzisiaj zyskać wszystkie odpusty jakich dostąpić mogę i ofiaruję je … „( należy tutaj dokonać wyboru) lub: „Panie Boże mój pragnę przez to dzieło odpustowe ….. zyskać odpust zupełny i ofiaruję
go …..”
Źródło: http://www.jankowice.rybnik.pl/czytelnia/odpust.html Pokaż mniej